SEUWEU - SIWI Padjadjaran anyar kula datang tinu angggang ngalongok barina sono lantaran ariyana rea nu geus paroho nu mantak teu marahi da sok di mumurah ka silih ku wadah luis jeung ginding, ti belat ku adat semah nu ngadon bebetah ngarajah kebon jeung sawah, ngarajah barina mela kcampuh ngipuk jeung tandur tapi lain melak kapas jeung kalapa, tapi ngipuk tandur musuh jeung dulur melak ranggang baraya.
Pribumi sina teu areling ka purwadaksina sina linglung kaluluhurna, sina benci ka tali paranti ku basa kapir jeung musyrik ku basa kufur jeung takhayul nuduh cenah sesa hindu.
Sok rajeun aya nu eling, bari mapay - mapay lacak luluhurna Wangsit! Uga! katut Pusaka.
Saha?
nyaeta budak angon nu imahna di birit leuwi. Nu miskin Barina sugih tur tumaninah lumantung beurang jeung peuting.
Ngangon naon?.
Lain ngangon sapi lain munding. Lain embe lain soang tapi ngangon kalakay daun jati, ngasuh tutungggul nu saestu, nu wawuh kana semu nu mukit kana wawangi, nu sajati nu rancage hatena, nu alus laku lampahna nu mitutur ka batur salembur, nu miwulung ka baraya sauyunan.
Naon bawaana ?
Bawana teh....... Amparan tegal si awat - awat, terus jalana kabale aray. Nanggung kaneron butut, eusina panglai geus nahun beunang nginum tujuh taun.
Naon karesepna ?
Ngelingan kanu keur linglung nu asa geunah na sabar, dina amparan di babar, da hayang mahi sarerea, ngorehan reujeung manggihan, nyungsi jeung di ampihan
Ngahormat kanu gaduhan wiiwtan
DI teundeun dihandeulemeun
Di tunda di hanjuang siang
Ngajangan nu bakal di ala
Saha?
Nyaetan nu boga hakana. Tuluyna budak angon jeung budak janggotan
Regeupkeun! tuh langit belah kulon geus beureum di barengan kunu saliduru, sadulur saturunan, bari dititah batur parebut eusi dapur.
Salah, nu sok ngawur kasintu, nyiuhkeun hayam. Ngajak ngaguar sajara, nu kusemah jero ratusan taun di gadabah jeung di beslah. Ngelingan tenpa buruhan da lain urang sabrang nu ngadon daragang carita nu di ukir di reka sangkan pri bumi kabita ngelingan yen jati kasilih ku junti!
Dayeuh maneh meuweuh kumanganeh. Taman endah reujeung subur geus kaliput ku situ nagara beunghar ku hutang/ Nu pinteur ngomong cowong, hahaok hareupeun corong. Tapi bari baredegong tur hareras beuheung teu beda ti bedul jeung bagon. Teu daek ngaliek kanu euweuh da pinterna ka balinger. Teu awas ka ajag jeung monyet nu ngarajah kebon jeung sawah bari ngawut dapur batur buta - buta nu baruta, lain buta duru wiksa tapi dahar taya seubeuhna kadedemes hawek carerama, buta sagala beuki.
Nu hejo bari molotot. Panona nongtot, teu awas kanu dipincuk ku daun garut di semat ku merang awi sabab gede mata batan pincuk, samaruk kupat tahu.
Ayeuna budak angon!!! jongjon ngoreghan teu hiding kanu ngalarang, nyarekan jeung nyingsieunan nu mitnah tur nyangka setan teu didenge teu dilawan, di tampa ku iklas jeung jaman riweuh beuki maceuh, pacamuh ketir jeung keueng.
Kabeh pada neangan budak angon. Nu imah na do birit leuwi, pantona batu satangtung hateupna handeuleum sieum, tihangna hanjuang siang, babarengan jeung Budak Janggotan, beja nggeus nindak di leubak cawene bari buburak ku panglay menang nginum tujuh taun.
Bisi aya nu katumpang
Reugepkeun!!!
Catetan > ieu teh naskah dokumentasi tina pabukon Ibu Hj. Neti Medina (alm)
(prabu seda paman eyang sadim . Ciburial )
Tidak ada komentar:
Posting Komentar